სიახლეები

CRRC–საქართველოს პოდკასტის ამ ეპიზოდში განვიხილავთ გასაოცარ სხვაობას ქართველების პირად შეხედულებებსა და იმას შორის, რასაც ისინი ფიქრობენ მათი საზოგადოების რწმენებზე გენდერული თანასწორობის მიმართ. დისკუსია ეყრდნობა გაეროს ქალთა ორგანიზაციისა და CRRC–საქართველოს მიერ 2024 წელს ჩატარებულ გენდერული თანასწორობის შეხედულებების კვლევის შედეგებს. დისკუსია გვიჩვენებს, რომ ქართველები ხშირად არასწორად აფასებენ თავიანთი საზოგადოების პროგრესულ მიდგომებს ისეთ საკითხებზე, როგორებიცაა ქორწინება, დასაქმება, ლიდერობა და მემკვიდრეობა. ამავდროულად, ტრადიციული შეხედულებები მაინც მტკიცედ ნარჩუნდება ოჯახურ როლებსა და ქალის სექსუალობასთან დაკავშირებულ თემებზე. ამ შეუსაბამობების ფონზე ვსვამთ კითხვას: რამდენად კონსერვატორები არიან ქართველები სინამდვილეში?

ამ ეპიზოდში ჩვენ განვიხილავთ IREX საქართველოსა და CRRC-საქართველოს მკვლევარების, ზაქარი ფაბოსისა და მახარე აჭაიძის ანგარიშს – „მედიის მოხმარების კვლევა საქართველოში 2024“ – რომელიც ისტორიულ ცვლილებას ავლენს: ახლა უფრო მეტი ადამიანი ახალ ამბებს სოციალური მედიისა და მიმოწერის აპლიკაციებიდან იღებს, ვიდრე ტელევიზიიდან. ჩვენ განვიხილავთ თაობათაშორის განსხვავებებს, პლატფორმის პრეფერენციებს, რეგიონულ და ენობრივ განსხვავებებს და იმას, თუ როგორ აყალიბებს მედიისადმი ნდობა, ან მისი ნაკლებობა, საინფორმაციო ჩართულობას. Facebook-ის დომინირებიდან TikTok-ის აღზევებამდე, აპლიკაციების პასიური მოხმარებიდან პოდკასტებამდე, ჩვენ ვაკვირდებით, თუ როგორ მოიხმარენ, აზიარებენ და აღიქვამენ დღეს ქართველები ახალ ამბებს და რას ნიშნავს ეს ქვეყნის მედია ლანდშაფტისთვის.

ამ ეპიზოდში განვიხილავთ პოლიტიკურ პოლარიზაციას საქართველოში CRRC-საქართველოს გამოკითხვის მონაცემების საფუძველზე და განვასხვავებთ მის ორ მთავარ ფორმას: აფექტურ პოლარიზაციას (ემოციური დაშორება პოლიტიკურ ოპონენტებს შორის) და იდეოლოგიურ პოლარიზაციას (უთანხმოებები პოლიტიკასა და ინსტიტუტებზე). მიუხედავად იმისა, რომ საქართველოში აფექტური პოლარიზაცია შედარებით დაბალია – ხალხი ინარჩუნებს მეგობრულ ურთიერთობებს სხვადასხვა პარტიის მხარდამჭერებთან – ქვეყანა განიცდის მნიშვნელოვან იდეოლოგიურ პოლარიზაციას, განსაკუთრებით არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და სამოქალაქო საზოგადოების გარშემო.

მიუხედავად იმისა, რომ საქართველოში სამუშაო ადგილზე სექსუალური შევიწროების მაჩვენებელი საგანგაშოდ მაღალია – იგი კერძო სექტორის თანამშრომლების თითქმის მეოთხედსა და საჯარო სამსახურის წარმომადგენლების მესამედს ეხება – შემთხვევების ფორმალური დაფიქსირება იშვიათია, ხოლო პრობლემა – უცვლელი. CRRC-საქართველოს პოდქასტის ამ ეპიზოდში ვცდილობთ გავარკვიოთ, თუ რა არის ამის მიზეზი.